پس از ۳۷ سال حکومت اقتدارگرا که کشور را به وضعیت درهم شکسته‌ای رسانده است، مردم زیمبابوه برای نخستین بار در فرآیند انتخاباتی بدون رابرت موگابه شرکت می‌کنند. او از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۸۰ تا زمان استعفای اجباری در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۷ که به تغییر دولت با کمک ارتش انجامید، در قدرت بود.
از ۲۴ نوامبر ۲۰۱۷ که امرسون منانگاگوا به عنوان رئیس جمهوری برای مدت باقی مانده از دوره‌ی ریاست جمهوری رابرت موگابه پیش از انتخابات ۲۰۱۸ سوگند یاد کرد، دولتمردان تعهد خود را به تضمین برگزاری انتخاباتی معتبر، آزاد، عادلانه و شفاف ابراز کرده‌اند. با وجود این‌که فضای سیاسی پس از خروج موگابه از قدرت به‌ظاهر آزادتر شده، فضای مدنی و استفاده از آزادی‌های بنیادی هنوز در محدودیتی که رژیم اعمال میکند قرار دارند. مدافعان حقوق بشر و فعالان جامعه مدنی که در حکومت رابرت موگابه با خشونت سرکوب می‌شدند هنوز در حکومت امرسون منانگاگوا در فضایی خصمانه فعالیت می‌کنند.
هیئت اعزامی شماری از قانون‌های سرکوبگرانه را که در حکومت رئیس جمهور وقت موگابه اجرا می‌شد شرح داده است، از جمله قانون نظم و امنیت عمومی و قانون اطلاعات و محافظت از حریم خصوصی، که هنوز برای تهدید و ترساندن مدافعان حقوق بشر و علاوه بر آن‌ها همه کسانی که مخالف زانو ـ پ اف تلقی می‌شوند، به کار گرفته می‌شود.
....
در پی دیدار هیئت اعزامی، برنامه‌ی نظارت بر موضوع‌های اساسی زیر تأکید کرد:
– آزارها و اقدام به ترساندن مدافعان حقوق بشر باید مورد تحقیق قرار گیرد...
– قانون‌های به شدت ظالمانه که برای سرکوب مدافعان حقوق بشر به کار گرفته می‌شوند باید ملغا شوند...
– کمیسیون بی‌اعتبار شده‌ی انتخابات زیمبابوه و استفاده‌ی ابزاری زانو ـ پ اف از دستگاه دولتی باعث بی توازنی و نابرابری در مبارزه‌ی انتخاباتی شده است...
– ارتش هنوز تهدیدی برای فرایند صلح آمیز و معتبر دموکراتیک به‌شمار می‌رود...
برنامه‌ی نظارت در ماه‌های آینده گزارش کامل یافته‌های هیئت و توصیه‌های مشخص و هدفمند آن را درباره‌ی وضعیت مدافعان حقوق بشر و آزادی‌های اساسی در زیمبابوه منتشر خواهد کرد...
متن کامل این پیام رسانه‌ای به انگلیسی را بخوانید.